You are currently viewing Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς χιτώνα

Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς χιτώνα

Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδή (retinaldetachment) παρουσιάζεται όταν τμήμα της επιφάνειάς του σύρεται (αποκολλάται) από την κανονική του θέση στο οπίσθιο μέρος του οφθαλμού.

Όταν συμβεί αποκόλληση, η όραση μειώνεται σε μεγάλο βαθμό. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδή είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που προκαλεί σχεδόν πάντα σημαντική απώλεια όρασης, εκτός εάν αντιμετωπισθεί το συντομότερο δυνατό.

Στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού βρίσκονται τα φωτοευαίσθητα στοιχεία, συγκεντρωμένα στην περιοχή της ωχράς κηλίδας. Αυτά το φωτοευαίσθητα στοιχεία, που λέγονται φωτοϋποδοχείς (photoreceptors) και είναι γνωστά ως κωνία και ραβδία,ανιχνεύουν το αμφιβληστροειδικό είδωλο, το μετατρέπουν αμέσως σε οπτικό ερέθισμα και το διαβιβάζουν στον εγκέφαλο, όπου γίνεται η αντίληψη της αίσθησης της όρασης. Η λειτουργία τους, δηλαδή, μοιάζει με τα φωτοευαίσθητα στοιχεία μιας ηλεκτρονικής φωτογραφικής μηχανής, και παλαιότερα, του φιλμ.

Ο αμφιβληστροειδής συνήθως βρίσκεται σταθεροποιημένος στο εσωτερικό οπίσθιο τοίχωμα του βολβού και εάν οποιοδήποτε μέρος του αμφιβληστροειδή έχει αποκολληθεί από την κανονική του θέση θα προκαλέσει κάποια απώλεια της όρασης.

Τι προκαλεί αποκόλληση αμφιβληστροειδή;

Το υαλώδες σώμα είναι μια πηκτής υφής κολλαγονούχος ουσία που πληροί το μέρος του ματιού μεταξύ του αμφιβληστροειδή και του κρυσταλλοειδή φακού. Ειδικά μετά την ηλικία των 40 ετών, το υαλώδες μπορεί σταδιακά να αποτραβηχτεί από την επιφάνεια του αμφιβληστροειδή.

Συνήθως το υαλώδες διαχωρίζεται (αποκολλάται) από τον αμφιβληστροειδή χωρίς να προκληθεί καμία απολύτως οφθαλμική βλάβη. Ωστόσο, ο διαχωρισμός του υαλώδους από τον αμφιβληστροειδή μπορεί να συμβεί απότομα (έντονο στρες, απότομη κίνηση, κλπ), προκαλώντας ρωγμές στην αμφιβληστροειδική επιφάνεια σε ένα ή περισσότερα σημεία. Τότε ορώδες υγρό μπορεί να διαπεράσει μέσα από τα ρήγματα και να προκαλέσει αποκόλληση των τοιχωμάτων του αμφιβληστροειδή όπως τραβάμε, για παράδειγμα, μια ταπετσαρία από έναν τοίχο.

Στη δεύτερη περίπτωση προκαλείται ρωγμή στον αμφιβληστροειδή.

Η αμφιβληστροειδική αποκόλληση μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο κοινή μετά τη μέση ηλικία. Οι συνθήκες που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα μιας αποκόλλησης περιλαμβάνουν μεγάλη μυωπία, προηγούμενη επέμβαση αφαίρεσης καταρράκτη, γλαύκωμα, σοβαρό τραύμα, προηγούμενη αποκόλληση αμφιβληστροειδή στο άλλο μάτι, οικογενειακή ιστορία αμφιβληστροειδικής αποκόλλησης, ή αδύναμες περιοχές στον αμφιβληστροειδή.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Εάν έχει συμβεί αποκόλληση αμφιβληστροειδή, μπορεί να εμφανιστούν μέσα στο οπτικό πεδίο:

  • Μυιοψίες (μυγάκια)
  • Γκρι κουρτίνα ή πέπλο κινούμενο μέσα στο οπτικό πεδίο

Τα συμπτώματα αυτά δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι έχετε αποκόλληση αμφιβληστροειδή. Ωστόσο, αν εμφανιστούν ένα ή περισσότερα από τα συμπτώματα αυτά, πρέπει να εξετασθείτε ενδελεχώς από τον οφθαλμίατρό σας.

Ποιες είναι οι συνέπειες της αποκόλλησης αμφιβληστροειδή;

Οι αμφιβληστροειδικές ρωγμές(retinaltears) μπορούν να αντιμετωπιστούν με laser ή ενδοκρυοπηξία (cryotherapy), που έχει σκοπό τη σφράγιση (δηλαδή τοπική ουλοποίηση) της ρωγμής. Αυτές οι θεραπείες προκαλούν ελάχιστη έως και καθόλου δυσφορία και μπορεί να εφαρμοστούν ακόμα και στο Ιατρείο. Η θεραπεία αυτή συνήθως αναστέλλει την εξέλιξη της ρήξης.

Περιστασιακά, οι αμφιβληστροειδικές ρωγμές απλώς παρακολουθούνται από τον Ιατρό χωρίς να συνιστάται άμεση επέμβαση.

Η αμφιβληστροειδική αποκόλληση απαιτεί άμεση επέμβαση για την αποκατάστασή της. Υπάρχουν αρκετές επιλογές στον τρόπο αντιμετώπισης μιας αποκόλλησης αμφιβληστροειδή. Η επιλογή της επέμβασης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά, τη σοβαρότητα, και την έκταση της αμφιβληστροειδικής αποκόλλησης. Σε κάθε μία από τις ακολουθούμενες μεθόδους, ο οφθαλμίατρος θα εντοπίσει κάθε ρωγμή και θα επιλέξει επέμβαση με laser ή εφαρμογή κρυοθεραπείας γύρω από τις ρωγμές για να τις σφραγίσει.

Επιλογές για την αντιμετώπιση

Πνευματική Αμφιβληστροειδοπηξία

Η πνευματική αμφιβληστροειδοπηξία συνιστάται στην έγχυση φυσαλίδας αερίου μέσα στο υαλώδες. Ο σκοπός είναι το αέριο να σπρώξει, μέσω πίεσης, τα αμφιβληστροειδικά στρώματα προς το οπίσθιο εσωτερικό τοίχωμα του βολβού ώστε να σφραγιστεί η ρήξη. Η επέμβαση με laser ή η ενδοκρυοπηξία χρησιμοποιείται για να σφραγίσει τα διαρρηγμένα αμφιβληστροειδικά στρώματα γύρω από τη ρωγμή. Μετά την επέμβαση θα σας ζητηθεί να κρατήσετε σταθερή στάση της κεφαλής για κάποιες ημέρες. Το αέριο, σταδιακά, θα διαφύγει από τον οφθαλμό.

Περιβρογχισμός

Στον περιβρογχισμό τοποθετούνται ελαστικοί σκληρικοί δακτύλιοι σιλικόνης γύρω από τον ισημερινό του οφθαλμικού βολβού για να αντισταθμιστούν οι δυνάμεις που έλκουν την αμφιβληστροειδική επιφάνεια μακριά από τη φυσιολογική της θέση. Συχνά, ο οθφαλμίατρος θα αναρροφήσει το διαρρέον υγρό στην περιοχή της αποκόλλησης, επιτρέποντας έτσι στον αμφιβληστροειδή να επανέλθει στη φυσιολογική του θέση στο οπίσθιο τοίχωμα του βολβού. Αυτή η επέμβαση πραγματοποιείται μόνο σε σηπτικές συνθήκες χειρουργείου.

Βιτρεκτομή

Η βιτρεκτομή μπορεί να είναι απαραίτητη ώστε να απομακρυνθεί το υαλώδες σώμα,το οποίο προκαλεί την αποκόλληση από το τοίχωμα του αμφιβληστροειδή. Αυτό επίσης μπορεί να είναι απαραίτητο εάν το υαλώδες πρόκειται να αντικατασταθεί από αέριο. Ορώδη υγρά από το σώμα σταδιακά θα καταλάβουν τον όγκο το εγχυθέντος αερίου, στη θέση του υαλώδους που αφαιρέθηκε. Ορισμένες φορές η βιτρεκτομή μπορεί να συνδυαστεί με περιβρογχισμό.

Μετά την επέμβαση

Μετά την επέμβαση είναι πιθανό να υπάρχουν συμπτώματα δυσφορίας. Ο οφθαλμίατρος θα συνταγογραφήσει την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή και θα συμβουλέψει την αποχή από ορισμένες δραστηριότητες. Πιθανό να χρειαστεί να παραμείνει καλυμμένος ο χειρουργημένος οφθαλμός για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αν έχει εγχυθεί αέριο στον οφθαλμό, ο οφθαλμίατρος μπορεί να συστήσει σταθερή στάση της κεφαλής για κάποιο χρονικό διάστημα.

Ποια είναι η επικινδυνότητα της επέμβασης;

Κάθε χειρουργική πράξη, όσο απλή και να είναι, ενέχει ορισμένους κινδύνους. Ωστόσο, η μη αντιμετώπιση της αποκόλλησης αμφιβληστροειδή είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει μόνιμη απώλεια όρασης, ακόμα και οριστική και ολική. Ορισμένοι από τους κινδύνους που σχετίζονται με την επέμβαση περιλαμβάνουν μόλυνση, αιμορραγία, υψηλή ενδοφθάλμια πίεση και καταρράκτη. Οι επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της αποκόλλησης αμφιβληστροειδή έχουν μεγάλο βαθμό επιτυχίας, αν και ορισμένες φορές μπορεί να χρειασθεί επανεπέμβαση.

Θα βελτιωθεί η όραση;

Είναι πιθανό να απαιτηθούν έως και αρκετοί μήνες ώστε να αποκατασταθεί η όραση, και σε ακραίες περιπτώσεις, η όραση μπορεί να μην αποκατασταθεί ποτέ. Αυτό συμβαίνει σε ορισμένους ασθενείς με χρόνια αποκόλληση, ειδικά αν η έκταση της βλάβης είναι μεγάλη και ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι την αντιμετώπισή της είναι μεγάλος. Γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό να επισκεφθείτε τον οφθαλμίατρό σας το συντομότερο δυνατό.

Πηγή :  Άρθρο στο Kerdos.gr